De onroerende onderdelen van interieurs zijn wettelijk beschermd als deel van het rijksmonument. Zij maken immers deel uit van de beschermde onroerende zaak. Ook bij gemeentelijke monumenten is het interieur beschermd, tenzij de Erfgoedverordening dit expliciet uitsluit. Dit is echter bij weinig mensen bekend, waardoor veel monumentale interieurwaarden ongemerkt verloren gaan. Interieurs verdienen daarom extra aandacht. 

Er zijn ook monumenten met een inventaris van bijzondere roerende interieurelementen, zoals kerken en kastelen. Bij een zeer selecte groep rijksmonumenten is de samenhang tussen het gebouw en de daar aanwezige roerende interieuronderdelen (aangeduid met de term ‘cultuurgoederen’) van een bijzondere cultuurhistorische en wetenschappelijke betekenis. Deze kunnen op basis van de Erfgoedwet worden aangewezen en geregistreerd als ‘ensemble’. Hoewel bij de ensembles het gebouw wettelijk is beschermd en de inventaris alleen wordt geregistreerd, spreekt voor zich dat de instandhouding is gericht op het behoud en versterking van de waardevolle samenhang tussen beiden. De aanwijzing van ensembles betekent een definitieve erkenning van de waarde van interieurs en vergroot de waardering en bekendheid van interieurs bij het publiek.