Op 14 april 2022 vond de ROMA bijeenkomst plaats met als thema Post 65 Erfgoed. Bij deze bijeenkomst konden we elkaar weer als vanouds fysiek begroeten en wel in de inspirerende Emmauskerk te Nieuwegein aan de rand van de in de jaren ’70 en ’80 gebouwde ‘bloemkoolwijk’ Doorslag.

Onder begeleiding van onze middagvoorzitter Vincent de Kieviet hebben we ons tijdens de bijeenkomst gericht op de omgang met architectuur en stedenbouw uit de periode 1965-1990. Wat vinden we hiervan erfgoed? Kan je het wel waarderen? Hoe creëren we draagvlak hiervoor? Op welke wijze kan je het beschermen? En hoe ga je hierbij om met ontwikkelingen? Sarah Gresnigt, beleidsadviseur archeologie en erfgoed van de Gemeente Nieuwegein, nam ons mee in deze belangrijke periode uit de vormingsgeschiedenis van Nieuwegein. Ze vertelde ons hoe je als gemeente met het Post 65 erfgoed om kan gaan en inspireerde ons met de mooie projecten die ze in Nieuwegein uitvoeren. Lieke Droomers, adviseur architectuurhistorie van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) vertelde over de aandacht die de RCE heeft voor de Post 65 periode en welke projecten er op dit gebied lopen. Ook bij de RCE staat dit in de beginfase en zijn ze vooral nog bezig om een inventarisatie uit te voeren en te komen tot een long-/shortlist.

Tijdens de workshop konden we hier verder met elkaar over discussiëren. Natuurlijk was er ook volop gelegenheid om met elkaar van gedachten te wisselen en te netwerken tijdens de borrel en de Post65 rondwandeling met puzzeltocht door de wijk.

Een interessante conclusie van de middag is dat bij erfgoed uit de nieuwere tijd inwoners iets op een heel andere wijze kunnen waarderen dan de deskundigen. Iets wat door de deskundigen van hoge cultuurhistorische waarde wordt beoordeeld, hoeft niet per se ook zo door de inwoners gewaard te worden. Veelal hebben inwoners meer waardering voor de objecten die van grotere invloed zijn in hun dagelijkse beleving van de omgeving, dan objecten die verder van hun af staan. Bijvoorbeeld een vrij doorsnee brug over het kanaal waardoor twee woonwijken met elkaar verbonden zijn en waar ze dagelijks overheen gaan naar hun werk of naar vrienden en familie. Terwijl de kerk om de hoek, architectonisch van hoge cultuurhistorische waarde geacht door de deskundigen, minder gewaardeerd wordt. In deze tijden van participatie en het verdrag van Faro geeft dat erfgoedambtenaren nieuwe uitdaging bij de aanwijzing van Wederopbouw- en Post65 monumenten.

Presentaties